Caribisch Palomino

Vanuit het mooie, maar natte Salento pakte ik het vliegtuig naar Santa Marta. Daar was het ineens 15 graden warmer en de zon was maximaal op. Door niet goed te lezen, maar op de plaatjes afgaan, kwam ik een partyhostel terecht. Het mooie zwembad moest dat voor mij compenseren. Ik verstopte me lekker in een hangmat met een boek, terwijl het merendeel van de (veel) jongere bezoekers zich moed indronk voor de karaoke later op de avond. Je kunt wel zeggen dat ik me best vermaakte voor een nachtje. 

De volgende dag heb ik na het ontbijt mijn tas gepakt en liep ik naar de doorgaande weg richting Palomino. Even wachten en het busje stopte waar ik m nodig had. Een wederom mooie route langs de Caribische kust en de felblauwe zee aan mijn linkerhand, bracht me ongeveer 2 uur later in Palomino. Een superklein maar heel leuk dorpje waar de wegen nog uit zandpaden bestaan. Het is en bijzonder stukje Colombia: zee, strand, jungle en dan de besneeuwde toppen van de Sierra Nevada.
Nadat ik mijn tas had gedumpt en mijn bikini aan had getrokken was het ongeveer 5 minuutjes lopen naar het strand. Hier ben ik onder een boom gaan liggen en doezelde ik een beetje weg bij het geluid van de rollende golven.

De dag erna sprak ik drie andere Nederlandse meiden en samen gingen we van de rivier 'tuben'. Bij een mannetje aan de zijkant van de zandweg huurden we een grote binnenband en werden we achterop de mototaxi naar de start van een korte wandeling gecrosst. Na ongeveer 20 minuten lopen kwamen we bij de rivier. Ik ging in de band liggen en twee uur lang dobberden we rustig terug naar de kust waar de rivier in de zee uitmondt. Het eerste deel ging door de jumgle met mooie groene bergen als scenery om ons heen. De rivier was verassend helder. Het tweede deel werd de rivier wat breder en waren her en der kinderen in het water aan het spelen. Wat een relaxte ochtend zo. Terug bij de zee hesen we de tube weer op onze nek en liepen over het strand terug naar de eigenaar van de band. De rest van de middag was voor mij relaxen in en bij het zwembad van mijn hostel. Hier ontmoette ik een Duits stel en een Argentijnse jongen. Met een drankje erbij een gezellige middag gehad. Ook nu zou ik eigenlijk de dag erop weg gaan, maar ook dit hostel is zeer fijn! Tel daarbij op het dorpje met zandwegen en powerouts en de zee op 5 minuten lopen en ik heb genoeg excuses om nog een nacht bij te boeken. Dus dat maar gedaan.

De volgende ochtend ging ik vroeg naar het strand. Het bed is niet fantastisch hier, dus onder de schaduw van een palmboom nog twee uur heerlijk geslapen. Hoe lui kan iemand zijn?! De middag bracht ik grotendeels met een groep anderen onder het genot van een drankje door bij het zwembad en in de hangmat. Was nooit zo goed in dat niets doen, maar hier gaat het me bijzonder gemakkelijk af. ' s Avonds gingen we met een groep bestaande uit diverse nationaliteiten naar het strand. Hier hebben we een kampvuur gemaakt (oké, gepoogd te maken) en hadden We drankjes meegenomen. Onder de heldere sterrenhemel met het geluid van de zee en een muziekje heb ik een heerlijke avond gehad. Een liedje die ik tijdens mijn roadtrip in Amerika had gehoord kwam in me op:

Got my toes in the water
Ass is the sand
Not a worry in the world
A cold beer in my hand
Life is good today
Life is good today

Woensdag stond in het teken van Tayrona National Park. Met de bus in een uurtje naar het park gereden. Het was me daar een potje druk! Het park sluit eind deze week een maand om de lokale bevolking de ruimte te geven bepaalde ceremonies uit te voeren. Het park is erg mooi met stranden als Arrecifes en Cabo San Juan. Bij de laatste had ik gehoopt een hangmat te kunnen huren, maar deze waren allemaal al verhuurd. Omdat de wandeling van ruim een uur behoorlijk zweten was, eerst maar een duik in het zeer aangename zeewater genomen. Genieten zeg! De omgeving is ook erg mooi. Grote ronde rotsen zorgen voor een mooie baai om in te zwemmen en de achtergrond bestaat uit strand, palmbomen en bergen.

Twee uurtjes later had ik het wel gezien, want het was echt druk, en ben ik terug gelopen naar Arrecifes. Daar zat het me mee en kreeg ik de laatst beschikbare hangmat. Dat wordt dus een nachtje schommelen tussen 49 ofzo anderen.
Wow! Wat was dat heerlijk slapen! Bijna de klok rond. Ik lag heerlijk in mijn eigen coconnetje met een klamboe om me heen. Mijn handdoek diende als dekentje en mijn vest als een kussentje. Bijna nog fijner dan een bed. Ik werd alleen wakker met drie muggenbeten op mijn voorhoofd, precies daar waar ik met mijn hoofd tegen de klamboe had gelegen. De kleine basterds! Na deze heerlijke nacht heb ik nog even weer in de superblauwe zee gezwommen voordat ik me in de hitte al zwetend weer terugworstelde naar de uitgang van het park.

In Palomino moest ik eerst 40 minuten achterop de motor naar de dichtstbijzijnde bank om geld te pinnen. Weer terug bij mijn vertrouwde hostel, sprong ik eerst in het zwembad om het zweet en zand van me af te krijgen en wat af te koelen.

Morgen zit het er echt op in Palomino voor mij. Erg jammer, maar de volgende stop is Cartagena. Weer een wat grotere plaats, maar heb er veel goeds over gehoord. Laat me dus weer verrassen.

Hasta luego!