De laatse daagjes

Shit, onze vakantie is zo goed als voorbij. We zitten nu in een hotel vlakbij het vliegveld en er wordt van ons verwacht dat we morgenochtend om 06:00 uur de auto inleveren. De afgelopen dagen zat het weer ons niet echt mee helaas, maar we hebben er nog wel een paar mooie dagen van gemaakt. 
In Paihia zijn we op een zeilboot gestapt om de Bay of Islands te verkennen. We hadden weer ontzettend geluk, want we kwamen een grote school met bottlenose dolfijnen tegen. Prachtig om te zien hoe die beesten uit het water springen, salto’s maken en de boot op komen zoeken omdat ze zo nieuwsgierig zijn. Voorbij de eerste baai werd de zee wat wilder, wat de zeilervaring des te interessanter maakte. We hadden een klein groepje: een Nederlands stelletje, een Australisch stelletje, de uit Canada geëmigreerde vrije geest van een skipper en zijn dochter. Het was een ontzettend leuke dag. Na een aantal uurtjes te hebben gezeild (lang leven de Sea Legs pilletjes tegen zeeziekte), kwamen we bij een eilandje aan waar we konden kayakken, snorkelen en een heuveltje beklimmen voor prachtig uitzicht. Zoals gezegd, was het weer niet fantastisch en het was behoorlijk bewolkt, dus zwemmen of iets in die richting zat er niet echt in, dus werd het de heuvel beklimmen. Na even op het strand te hebben doorgebracht zijn we weer op de boot gegaan voor een heerlijke lunch met de meest zalige sinaasappels ooit en verse sandwiches, hmm. Daarna weer een heftig, maar leuk tochtje terug richting Russell waar we het stadje nog even verkend hebben en vervolgens met de ferry terug naar Paihia zijn gegaan. 

De dag erna besloten we, ook vanwege het weer, helemaal door te rijden naar het meest noordelijke puntje van Nieuw-Zeeland: Cape Reinga. Onderweg zag het er redelijk goed uit, maar eenmaal in op plaats van bestemming hebben we de auto geparkeerd en twee uur in de auto geslapen in de hoop dat het op zou houden met hosen en stormen en de wolken weg zouden drijven, zodat we de twee zeeën samen konden zien komen. De plaatjes op google zien er in ieder geval fantastisch uit. Toen het na twee uur wat minder hard begon te regenen, besloten we er voor te gaan, maar halverwege zijn we omgekeerd, omdat we midden in een wolk zaten en echt helemaal niets zagen. Beetje jammer, maar ja. Het hostel van die avond was ook weer prachtig. Een gigantisch oud Victoriaans huis met een veranda, hele grote tuin en het strand en de zee voor de voordeur. We waren optimistisch en als het weer een beetje meezat wilden we gaan surfen de volgende dag. Met een wetsuit is dit goed te doen en de zee is niet eens zo heel erg koud. Maar de plannen veranderden en we besloten langs de Kauri kust omlaag te rijden terug richting Auckland. 
De weg door het Waipoua Forest, waar de gigantische Kauri-bomen te zien zijn was erg mooi. Een beetje tropisch en de zon kwam zowaar om de hoek kijken. Een van de bomen wordt geschat dat deze zo’n 2000 jaar oud is. Het is een reusachtig gevaarte waar je je zo geen eens een voorstelling van kunt maken. 
In Orewa, een stadje vlakbij Auckland hebben we onze slaapplek opgezocht en heerlijk gegeten bij een Ierse pub. Vandaag probeerden we er maar zoveel mogelijk van te maken, maar zo’n laatste dag voor vertrek is toch altijd een beetje vervelend (en niet te vergeten ontzettend balen dat het er op zit). Desondanks was het een heerlijk ontspannen dagje. Van de manager van het hostel hadden we een bon gekregen waarmee we met 50% korting de spa vlakbij Orewa in konden. Wat heerlijk was dat. We hebben daar bijna vijf uur lang in buitenbaden gezeten met temperaturen tussen de 31 en 40 graden en af en toe wat regen van boven. Buitengewoon zalig. We waren net rozijntjes toen we er weg gingen. Sweet as! zoals dat hier zeggen 

En dat brengt ons weer in Auckland, op zo’n vijf kilometer van het vliegveld. Morgen vertrekken we naar Japan, waar we 18 uur de tijd hebben om nog wat cultuur te snuiven en even bij te komen van de eerste helft van de vlucht. Waarna we donderdag verder gaan richting Nederland. 

Bye Bye New Zealand, hopelijk tot binnenkort!