IJsschotsen en zwarte strand

24 december 2017 - Reykjavík, IJsland

Onze laatste dag in IJsland was alweer aangebroken. Na een goddelijk diner in een supermooi hotel in the middle of nowhere die perfect paste in de omgeving, reden we nog een kleiner stukje verder naar het oosten. De zon verscheen voor het eerst duidelijk zichtbaar aan de horizon en bleef de rest van de dag (ca 5 uur) net boven de horizon zweven. We reden richting het Jukasarlon Gletsjermeer. Een km of 2 voor de bekende verzamelplaats zagen we een parkeerplaats met een wandelroute waarvan we dachten dat deze misschien uitzicht over het meer gaf. Wat een mooie stop! We liepen ongeveer 10 minuten toen we over een soort duin bestrooid met keien liepen en zo naar beneden naar het meer konden lopen. Er was helemaal niemand en het uitzicht zo mooi. Voor ons lag een gletsjermeer vol met ijsschotsen klein en groot van helderblauw tot helemaal doorzichtig. De wind gierde om ons heen en we  hoorden het gekraak van het ijs. Besneeuwde bergen omringde het meer en met de zon die net over een andere berg heen piepte kreeg het zulke mooie kleuren. Oranje, roze en geel passeerden over de toppen en met het meer en ijsschotsen erin op de voorgrond gaf dit een prachtig plaatje. Hier hebben we nog wel even staan genieten voor we besloten ook naar het drukke uitzichtpunt te gaan. Hoewel ook erg mooi, waren hier behoorlijk veel mensen. Na wat mooie foto's stapten we weer in de auto en was het tijd om richting Reykjavik te rijden. Omdat Bert nog even de 4x4 stand wilde uitproberen, reden we een stukje strand op. Maar met de laagstaande zon misten we even een kei, formaat hunebed, die onder de auto doorliep. Het klonk alsof er een wiel afliep zo'n herrie was het. Een check gaf gelukkig geen schade en snel keerden we de auto om en zochten we de gewone weg weer op.

We reden twee uur terug en kwamen weer in Vik uit. Wat bij nacht nog een redelijk dorpje had geleken, bleek bij daglicht niet veel meer dan een gehucht, hoewel het toch een van de grotere plaatsen van zuid-ijsland is. We stopten net buiten het dorp bij black sand beach. En je raadt het al, dit is een zwart strand, eerst nog van zand naar naarmate we verder weg liepen van de opgang werden het hele mooie zwarte kiezels. Ook dit leverde weer prachtige plaatjes op. De rotsen aan de kust kwamen omhoog als kolommen uit de aarde. Alsof een beeldhouwer ze zo gemaakt had, maar waarvan een informatiebord ons vertelde dat dat komt door lava dat langzaam afkoelt en scheurt waardoor dus de kolommen ontstaan.
Na bij het meer en aan de zee goed te zijn uitgewaaid was het tijd om naar Reyjkjavik te gaan. We kwamen midden in het centrum uit. Bleek 23 december een nationale feestdag te zijn voor de IJslanders en was het een potje druk. Bij de ijsbaan stond Jezus een interview te geven aan een tv-zender, overal liepen ouders met kinderen (sommige op schaatsen) en een bandje was aan het spelen. We probeerden ergens een tafeltje te krijgen om wat te eten, maar alles zat vol. Uiteindelijk kregen we een plekje aan de bar bij het Hardrock Café.

De laatste nacht sliepen we vlakbij het vliegveld. Hier leverden we om 03:30 uur onze huurauto in om de vlucht van 06:00 uur te halen. En nu zijn we weer op Nederlandse bodem. We missen nu al de bergen en de sneeuw, de frisse buitenlucht en mooie natuurverschijnselen. Maar we zien er naar uit om lekker samen kerst te vieren en ons volgende tripje voor te bereiden ;-)

Tot een volgende verhaal vanaf een nieuwe bestemming!

Fijne Kerst en een heel gelukkig en gezond 2018

3 Reacties

  1. Jantje:
    24 december 2017
    Prachtig en mooi beschreven!
  2. Martha en Piet:
    24 december 2017
    Alsof we er zelf bij waren.
    Mooie belevenissen weer. Leuk dat we weer mee hebben mogen genieten.
    En met Kerst weer thuis....heerlijk toch.
    Nogmaals fijne dagen.

    Groetjes Martha en Piet
  3. Warna:
    24 december 2017
    Ooh!!!, wat kan ik genieten van deze mooie verhalen.
    Maar toch blij dat jullie weer terug in Nederland zijn.