Niagara Falls

Ja, ik ben officieel in Canada geweest en heb weer een stempel in het paspoort erbij. Beetje jammer dat Bert die al had 😉. Donderdagochtend haalden we onze huurauto op om naar het noorden te rijden. Het duurde anderhalf uur om een beetje uit de drukte van de stad te komen. Maar eenmaal New York uit, was het heerlijk rijden. Het was rustig op de weg en de scenery werd steeds mooier met heuvels,  bos, rivieren en typische Amerikaanse huizen met verandas en vlaggen aan de gevel. Hoe noordelijker we kwamen, hoe frisser het werd en begonnen we ook duidelijke tekenen te zien van de naderende herfst. We stopten onderweg voor een hapje eten en tanken. In Pennsylvania reden we door dorpjes die al bezig waren met de voorbereidingen voor Halloween; overal stonden stalletjes voor de huizen met grote oranje pompoenen her en der een pompoenkanon in een weiland.
Ongeveer 100m voor de grensovergang vroegen we ons ineens af of we niet een visum voor Canada hadden moeten aanvragen. Nou ja, niet dat we daar nu nog wat aan konden doen. Gelukkig ging de overgang heel soepeltjes en kregen we na de standaard vragen gewoon een stempeltje. Een half uur later waren we op plaats van bestemming. Een supermooi B&B waar een envelop op de deur zat met een welkomstboodschap en de sleutels van onze kamer. We lieten onszelf binnen en zagen een huis en inrichting die zo uit het Victoriaanse tijdperk kon komen. Op de achtergrond speelde zachtjes klassieke muziek. Onze kamer zag er al net zo uit met als hoogtepunt een enorme jacuzzi. Helemaal blij haha.

De volgende dag gingen we na een heerlijk vers gemaakt ontbijtje lopend naar de watervallen. Het weer was wat minder en het begon te regenen. Op zich niet zo'n ramp, want we wilden toch op de boot die ons in het midden van de mist van de horseshoe falls bracht. Zo grappig en ook heel imposant. Met 3 miljoen liter water wat hier per seconde valt is het een gedonder en geraas. Veel mensen op de boot kropen naar binnen om niet nat te worden. Wat zonde, want dat is juist zo'n leuke ervaring om er zo middenin te staan. En met een knalrode plastic poncho aan bleef ons bovenlijf nog enigszins droog.

We kochten nog een souveniertje (de standaard sleutelhanger uiteraard) en liepen in de regen terug naar onze B&B om even op te warmen in de jacuzzi. Heerlijk! Tegen de tijd dat we bijna rozijntjes waren en we eruit gingen, scheen de zon weer. Nu liepen we naar de andere kant, gingen met een trammetje omlaag en kwamen aan de rand van de waterval te staan. Doordat de zon op de mist van de waterval scheen, ontstonden er regenbogen wat voor een heel mooi effect zorgde. Hier een tijdje doorgebracht om daarna een restaurantje te zoeken. Deze was snel gevonden, direct naast de waterval. We kregen een tafeltje vlak bij het raam en genoten van heerlijke drankjes en eten terwijl het buiten langzaam donker werd en de verlichting op de watervallen begon te schijnen wat het een mysterieuze look gaf.

Vandaag zijn we al vroeg in de auto gestapt om terug te rijden naar JFK airport voor de vlucht terug naar Nederland. Dit ging niet geheel zonder obstakels (letterlijk en figuurlijk). Na een aantal uren rustig over de interstate te hebben gereden kwamen we bij een van de laatste tollbooths. We gingen net zoals anders netjes in de rij staan en presenteerden onze credit card, aangezien als onze Amerikaanse dollars op waren. Toen ontstond er paniek bij het tollbooth-mannetje. Want hoe haalden we het in ons hoofd te denken dat we met een credit card konden betalen. We moesten een rijbewijs afgeven en op de parkeerplaats staan, want er werd wel even een State Trooper gebeld. Alsof we iets heel erg hadden gedaan. Hij nam z'n werk wel heel serieus. Dus wij wachten op de State Trooper. Pff die vond het allemaal niet zo spannend. Hij noteerde wat gegevens en we kregen een bonnetje mee waar het te betalen bedrag ($8,15) op stond wat ook prima vanuit Nederland betaald kan worden. Hij leek het belangrijker te vinden dat we het naar onze zin hadden gehad in de States en we zeker terug moesten komen. 

Door dit geneuzel hadden we een beetje klamme oksels om op tijd op het vliegveld te komen. Gelukkig bracht een racecoureur van het autoverhuurbedrijf ons in no time naar de gaten waar we uiteindelijk nog genoeg tijd hadden om dit te typen en een laatste vakantiedrankje te doen.    

Het is nu dus wachten tot we kunnen boarden en dan zit ons korte reisje er alweer op. Wat een fantastische week was het en wat hebben we het leuk gehad samen! De volgende trip is alweer in de maak😉

Bedankt voor het lezen en de leuke berichtjes en tot de volgende keer maar weer!

xxx