Eilandhoppen en cocktails op het strand

Na Ao Nang ben ik met de boot naar Ko Phi Phi gegaan. De mensen die me het ticket voor de boot verkochten zeiden dat het er erg druk zou zijn, dus had ik vooraf een hotel geboekt. Even geen goedkoop hutje (hoewel die ook erg mooi zijn), maar iets meer luxe. Na een uurtje varen, kwam de boot aan op Ko Phi Phi en werden we door tientallen mannetjes opgewacht op de pier om mensen naar hun hotel te brengen, dan wel mensen over te halen er heen te gaan. Voor mij stond er al een mannetje te wachten die me naar het hotel bracht. Met mijn backpack op racede de man voor mij aan, de heuvel op naar best een heel mooi plekje. Mijn bungalow had uitzicht over de baai van Ko Phi Phi, prachtig! Na mij te hebben gesetteld, ben ik naar het zwembad gelopen met hetzelfde uitzicht en daar even afgekoeld en in de zon gezeten. De zon ging langzaam onder en dat zag er fantastisch uit. Het nadeel in Thailand is, dat het dan ook de hoogste tijd wordt om de deet tevoorschijn te halen. Ik had in Nederland een flesje gehaald bij de ANWB en gevraagd of ik daar genoeg aan zou hebben. Ja hoor, meer dan genoeg zei de verkoopster. Nou, dus niet! Heb hier al een nieuw flesje moeten kopen, want als ik dat spul niet opdoe, word ik levend opgegeten door die beestjes. En geloof me, ze vinden me een erg lekker hapje helaas. 

's Avonds naar beneden gelopen het dorpje in en daar een heerlijk hapje gegeten. Ik wilde net weggaan toen er een Nederlandse, twee Zweden en een Brit aanschoven. Uiteindelijk ben ik blijven hangen en was het zo gezellig dat we daarna door zijn gegaan naar het dakterras van de bananabar (en nee, niet zoals de bananenbar in Nl). Bij binnenkomst krijg je van hun al een shot bananenlikeur met melk, wat best lekker was. Om trouwens even een beeld te scheppen van Ko Phi Phi: een paradijselijk eiland wat helaas volledig wordt verpest door het toerisme. Het is het Salou of Chersonisos van Thailand en het stikt er van de Zweden. Drank is op elke meter van het dorpje te verkrijgen in zogeheten buckets. Gewoon een strandemmertje voor kinderen, maar dan vol wodka, of rum of wat je maar wilt met ijs en een rietjes erin verkocht voor tussen de 4 en 10 euro afhankelijk van het soort drank. En die dingen gaan als warme broodjes over de toonbank. Maar goed, terug naar de bananenbar. We zaten daar gezellig wat te drinken terwijl toch ten minsten vijf keer een medewerker langs kwam om te vragen of we misschien nog wat te drinken wilden, of een jointje of een happy shake. Uh, nee bedankt. Na de bananenbar verplaatst het hele dorpje zich naar het strand 100 meter verderop en gaat het feest volop verder met vuurwerpers/-dansers, muziek en nog meer drank. Vanwege de vorm van het eiland, is er bijna geen plekje te vinden waar je geen last hebt van de muziek. Bij mij in de bungalow klonk het alsof ik een privefeestje had. Dus onder het motto: if you can’t beat them, join them gezellig meegedaan, maar dan zonder de buckets aangezien ik de volgende dag weer ging duiken. 

De volgende middag ging ik voor het eerst een vrije duik, fundive, maken in de buurt van het eiland waar een stukje van de film The Beach is opgenomen. Was weer heel erg mooi! Twee duiken gemaakt waarvan we tijdens de eerste duik meerdere schildpadden hebben gezien, over prachtig koraal zijn gezwommen waarvan je als je goed kijkt een compleet vissendorp kunt maken en ook de anemonen waar de Nemo’s in wonen gezien. Tijdens de tweede een haaitje gespot. Vond het bijzonder te leren dat die beesten eigenlijk heel schuw zijn en bang voor bubbels. Het mooiste was nog wel toen we na de tweede duik weer boven kwam de zon net aan het ondergaan was. Van duiken wordt je al helemaal ontspannen en dan ook nog eens zo’n uitzicht. Wow... 

Omdat op tijd slapen op Ko Phi Phi zo goed als onmogelijk is, de tweede avond heel lang met een Canadees zitten kletsen en heerlijke cocktails gedronken met uitzicht over de baai en het strand waar een vuurshow werd gegeven en vuurwerk werd afgestoken. Heb echt twee leuke dagen gehad, mede door de mensen die je dan ontmoet en Ko Phi Phi is prachtig, maar jammer dat het elke dag zo’n gekkenhuis is. 

Op dit moment zit ik op Ko Lanta, een beetje een hippie-eiland. Een groot eiland met relatief weinig toerisme, vooral na het immens drukke Ko Phi Phi. Aangekomen op het eiland meteen een scootertje gehuurd en rondgecrosst en uitgeken naar accommodatie. Zit nu in een resort voor 700 Baht (zo’n 17,50) wat nog niet eens heel goedkoop is. Maar als ik dit online had geboekt, was ik drie keer zoveel kwijt geweest. Alles in Thailand is echt onderhandelen en geen prijs staat vast. Als je van tevoren boekt ben je in de meeste gevallen echt veel te duur uit. Vooral als het een plekje is waar het minder druk is. Op Ko Lanta is eigenlijk relatief weinig te doen, dus gisteren heerlijk gezond en gezwommen en verder niets gedaan. Tijdens het eten weer in gesprek geraakt met een meid uit Zwisterland. Was heel gezellig en we zijn verplaatst van het restaurant naar de bamboe zithoekjes op palen aan het strand. Ook hier waren weer volop happyshakes (drankje met paddo’s erin) of banglassie (drankjes met hasj) te verkrijgen. Kennelijk was het the place to be om te doen, want overal om ons heen namen ze een happyshake. En eigenlijk was het best hilarisch om te zien. Naast ons zaten vier Britten, waarvan het meisje een enorme lachstuip kreeg. De jongens bleven maar roepen hoe mooi alle lichten waren (het was donker, de bijna halve maan scheen en er hingen een stuk of tien lampjes) en nog een andere had het over een liedje van Beyonce die achterstevoren werd afgespeeld en hij vond het maar raar dat wij dat niet hoorden en over de maan die een mooi lasershow weggaf. Ik heb echt zo hard gelachen om al die lui en ze waren allemaal inderdaad ’happy’ wat naar een uurtje ofzo weer was uitgewerkt. 

Vandaag was het weer iets minder en na drie dagen van veel te weinig slaap lekker lui aan het zwembad gaan liggen lezen. Vanmiddag nog even op de scooter het eiland rondgecrosst wat echt best mooi is. Ko Lanta is nog niet zo immens toeristisch en heft nog van die visserdorpjes met hutjes op palen boven de zee. Heel mooi. Ook leuk om te zien hoe de moslims en boedhisten en christenen gewoon in vrede naast elkaar leven. Zoef, sjeest er weer een vrouwtje in een boerka op een knalroze scooter voorbij. 

Morgen is het gedaan met de pret en vlieg ik terug naar Bangkok voor twee laatste nachtjes, zodat ik zaterdag nog even flink kan shoppen. 

Het is weer een immens verhaal geworden, maar dat zijn jullie ondertussen wel zo’n beetje gewend denk ik haha. Nou, paps en mams tot zondag! En voor de rest tot binnenkort. 

Liefs