Het toetje

29 november 2018 - Cumbuco, Brazilië

Wat is geluk? Het winnen van de loterij? Het overwinnen van iets? Het kopje koffie op een luie zondagochtend? Ik denk dat het voor iedereen wel iets anders is en ook afhankelijk van het moment en de situatie. Voor mij is het op dit moment mijn mannetje te zien genieten op het water in Brazilië en ik op een zitzak in de schaduw met een kokosnoot uitkijkend over de zee en kitesurfende mensen.
Ik heb vanochtend mijn eerste les gehad. Op het strand vooral leren hoe je een kite moet opbouwen, de veiligheidsprocedures en controle over de kite. Dat laatste klinkt nog makkelijker dan het is, maar het is ook vooral een kwestie van gevoel denk ik.
Het hotel waar we zitten is super! Pal aan het strand, de kite school eronder, een heerlijk houten barretje en de kamers winddoorlatend met koloniale houten lambrisering als deuren en ramen die lekker open kunnen. Het is echt een plek om kitesurfen te combineren met relaxen zonder dat het als een resort is waar je met je handdoekje 's ochtends je stoel reserveert.

Dag twee van mijn les moest ik even een kleine overwinning op mezelf doen: brekende golven doorstaan. Na mijn bijna verdrinking in Australië 4 jaar geleden heb ik nog steeds wat angst om op de golven terug te komen. Maar goed, kiten op het droge is niet zo handig dus toch maar erin. Vandaag leerde ik body draggen en het terugkrijgen van je board als je die verliest. En geloof me, dat is lastiger dan het klinkt. Er zijn hier behoorlijke golven dus de helft van de tijd zie je je board niet eens. Dan moet je nog je kite controleren en tegen de wind in zien te komen. Niet makkelijk, maar het lukte. Na twee uur was ik echt kapot en zat de les er weer op. Even de zee en het zand van me afspoelen en weer op een zitzak relaxen met een kokosnoot anderen kijken. Bert is ondertussen ook weer het water op, dus die zal het ongetwijfeld ook enorm naar z'n zin hebben. Ze hebben hier een spa. Misschien iets voor morgen.

De derde dag gingen we naar een Lagoon hier vlakbij. Alle spullen in de buggy en we crossten naar een plas waar het water laag staat en je geen golven hebt van de zee. Hier moest ik weer weer de body drag oefenen, dit keer zonder de leraar eraan vast. Dat ging best prima. Daarna een paar keer proberen te starten. De ene keer vloog ik uit m'n bord en kreeg ik een kleine vliegles. De andere keer kwam ik er helemaal niet uit. Poeh en ondertussen maar water happen. Bert nam nog een lesje om nieuwe skills te leren en toen kon ik mooi even uitrusten. Hij maakte mooie sprongen en leerde een nieuwe manier van draaien (toeside slide turn 🤙). Daarna mocht ik weer en ik kwam zowaar een klein beetje het water uit aan het eind van de les. 's Middags was het wederom relaxen bij het heerlijke hotel.

De laatste lesdag gingen we een uurtje eerder weg en weer naar de lagoon. En ook nu weer wat vlieglessen en blauwe billen gekregen, maar ik kon starten en af en toe had ik een heerlijk stukje over het water. De mooiste was van links naar rechts de lagoon over helemaal kitend! Toen voelde ik hoe het eigenlijk zou moeten gaan. Echt superleuk en was helemaal blij met mezelf. Na ruim twee uur les, had ik weer even een pauze, maar kennelijk vonden mijn spieren het genoeg geweest. Het schoot een potje in m'n nek en linkerschouder. Toen toch maar gestopt helaas. Omdat we de eersten op de lagoon waren kon Bert mooi genieten van alle vrijheid en ruimte en ook hij heeft bijna twee uur op het water gestaan. Totdat de gekke Brazilianen komen die nergens rekening mee houden. Toen was het genoeg. Weer terug met de buggie, een hapje eten en straks een massage.
Een nadeel van kitesurfen is dat je, zolang je nog niet heel goed bent niet echt een zonnebril op kunt. Dus steken mijn witte rimpels van het knijpen tegen de zon mooi af tegen de rest van m'n bruine koppie.

Vanavond vertrekt ons vliegtuig naar Nederland om 23:50. Dus het zit er op. Drie maanden voelden echt heel lang aan, maar op een positieve manier. Bali op de scooters en het zalige eten. Onze eigen auto en huisje erop in Australië. De ultieme vrijheid die dat ons gaf en werkelijk prachtige dingen die we hebben gezien en gedaan. Brazilië als toetje, gewoon omdat het kon. Wat een mazzelkonten zijn we! Wordt wel wennen straks weer thuis te zijn. Maar mooie vooruitzichten met een nieuw huis in ontwerp en wie weet ook nog een nieuwe reis. Ergens... ooit...😉

9 Reacties

  1. Warna:
    29 november 2018
    Poeh!!! Ilona wat weer mooi geschreven, kippenvel.
    Inderdaad achteraf gekeken zijn die 3 maanden best wel snel gegaan.
    Maar wij zijn erg blij als jullie straks weer heerlijk dichtbij zijn.
  2. Cindy:
    29 november 2018
    Het was geweldig om jullie reisverhalen te lezen. Mooi dat jullie zo genieten. We wensen jullie een goeie terugreis.
  3. Theo V:
    29 november 2018
    Heb genoten van jullie reisverhalen. Mooie belevenissen. Goede terugvlucht en tot ziens in het koude Nederland
  4. Fanny:
    29 november 2018
    Goede reis terug✈️ Jullie hebben genoten! Op naar jullie nieuwe uitdaging🏡
  5. Jantje:
    29 november 2018
    Prachtige reis, veel gezien en mooie dingen gedaan. Prachtig beschreven met hele mooie foto's erbij. Fijn voor ons om het daardoor ook een beetje mee te mogen ervaren.
    Wel zijn we heel erg blij om jullie morgen weer te zien!!
  6. Martha en Piet:
    30 november 2018
    Achteraf is de tijd voorbij gevlogen, maar ja... is dat niet altijd zo, achteraf?
    Leuke mooie verhalen weer, bedankt.

    Heel veel geluk en lieve groetjes van ons.
  7. Dina de Jonge:
    30 november 2018
    Jullie hebben weer fantasische avonturen beleefd. Nu maar even weer landen in de gestructureerde wereld. Welkom thuis en binnenkort maar even afspreken. Groeten Hendrik en Dina
  8. Jan Munneke:
    30 november 2018
    Welkom thuis, jullie hebben genoten en wij hebben genoten van jullie mooie verhalen. Het wennen worden.
  9. Jan Roenhorst:
    3 december 2018
    Hoi Ilona

    Je schrijft echt goed / leuk om te lezen. Goede reis terug.