Roemenië

27 augustus 2021 - Thessaloníki, Griekenland

Jee! We kunnen weer reizen! Vorige week zaterdag stapten we in Brussel op het vliegveld naar Boekarest in Roemenië. We hadden enorm geluk dat de vlucht vertraagd was, anders hadden we 'm gemist door de lange rijen bij de bagage afgifte en controle. Maar al voordat we überhaupt het vliegveld op mochten, eerst door de coronatent om onze vaccinaties te laten zien. Later op de avond landden we en een Über bracht ons naar het hotel.

De volgende ochtend stonden we vroeg op om onze motoren op te halen. Twee BMW gs650g. Bagage overpakken in de koffers en weg waren we. De eerste de beste hobbel viel een van de koffers er al af. Ik remde en de koffer kwam al glijdend tegen mijn achterwiel tot stilstand. Gelukkig was het zondagochtend en waren er amper auto's op de weg. Kennelijk was de koffer niet goed gelocked, want daarna hebben we er geen problemen meer mee gehad.

We reden Boekarest uit en na een tijdje wat saaie snelweg reden we door allerlei kleine dorpjes. Een afslag links en we reden naar Bucegi Natural Park. En prachtige route door de bergen en al snel kwamen we op de vlakte. Groen/gele heuvels met hier en daar een herder met z'n schapen. Er liepen wat paarden en koeien langs de weg. Het waaide flink bovenop en ook de temperatuur was afgenomen. Hoog tijd voor lunch. Bovenop stond een restaurant die vol zat met wandelaars. Hier vonden we een plekje aan het raam. We probeerden de typische Roemeense gehaktballen, mici/mititei genaamd. Die smaakten prima. We stapten weer op de motor en moesten dezelfde mooie weg terug tot we weer op de route zaten richting onze eindbestemming: Curtea de Arges. De weg liep door flink wat dorpjes wat regelmatig voor files zorgde i.v.m. de vele zebrapaden in die dorpjes. Dankbaar maakten we gebruik van de mogelijkheden van de motor. En mede door de hoffelijkheid van Roemenen richting motorrijders, konden we er mooi langs rijden. Na een lange dag kwamen we aan in ons hotel. De motoren konden naast het hotel staan, maar dan moesten we wel even een stijle smalle oprit op. Fijn met koffers aan de zijkant. Maar het lukte. In een restaurantje tegenover het hotel konden we heerlijk eten en sloten we de dag af onder het genot van een drankje.

De volgende dag stond een bekende weg op de agenda. Qua afstand relatief kort: ca 165km maar het heeft ons de hele dag geduurd. Dit was de Transfagarasan, een prachtige route dwars door de bossen en over de bergen in centraal Roemenië. We navigeren met onze telefoons wat echt prima gaat. En ineens kregen we een NL alert. Maar dan in het Roemeens. Google Translate erbij en er stond iets in over dat tussen twee plaatsen waar wij langs reden je alert moest zijn. Zoals we het lazen leek het alsof er een of andere groepering aanwezig was die gevaarlijk was voor mensen. Die naam opgezocht om meer info te krijgen, blijkt het om een besje te gaan die gevaarlijk is voor mens en dier als deze worden gegeten. Oké...? Haha. We reden een stukje verder en klommen langzaam omhoog. We stopten langs een rivier, waarvan de bodem bezaaid was met keien en tussen de berghellingen door stroomde. Een eind verder stopten we bij een brug met prachtig uitzicht. Hier sprak een Litouwse motorrijder ons aan. Eerst voor een foto met z'n maatjes en toen vroeg hij naar een bericht dat hij had gehad. Dit leek op hetzelfde bericht als onze NL alert. Onze bevindingen gedeeld en de man begon te lachen. Hij dacht dat er misschien een groot ongeluk op de pas was gebeurd, waardoor we er niet langs konden. Al snel kwamen we bij een volgende stop: een enorme dam met een prachtig stuwmeer. Het was hier behoorlijk druk met zowel motorrijders als automobilisten. Zelfs enkele fietsers lieten zich op de route zien. Na de dam reden we verder en zagen we plotseling auto's stilstaan midden op de weg. Wat was er aan de hand? Telefoons staken uit de raampjes op dezelfde kant gericht. Het deed me denken aan Kruger Park in Zuid-Afrika waar mensen stilstonden voor leeuwen. Maar hier was het geen leeuw, maar een bruine beer die tegen de vangrail aan zag te rusten! Wow, nooit gedacht dat we die zouden zien. We wisten dat ze in dit gebied zitten, maar dat we ze ook daadwerkelijk zouden zien hadden we niet verwacht. Ineens besefte ik me hoe kwetsbaar we waren op de motor als de beer besloot dat ie genoeg had van de toeschouwers. Dus snel een foto gemaakt en weer doorgereden. We waren nog niet weg of eenzelfde tafereel deed zich weer voor. Dit keer een moeder beer met twee jonkies! En weer een eindje verderop nóg één! Je kunt je afvragen of dat een goed teken is dat ze zo dicht bij de weg zitten. Ze zullen vast eten krijgen of door mensen restjes weg gegooid voedsel opscharrelen. Maar het blijft desondanks nog steeds heel bijzonder om wilde bruine beren te hebben gezien. We vervolgend de Transfagarasan en kronkelden door de bossen tegen de bergen op. De ene (haarspeld)bocht na de andere. Het was prachtig! Langzaam maakten de bomen plaats voor grasachtige begroeiing en kwamen we boven de boomgrens. Bovenop de top, langs de weg stonden een paar stalletjes met eten. We hadden zicht op een deel van de weg die we net gereden hadden. Bij een oud mannetje kochten we een stukje worst en genoten we van het uitzicht. Hierna ging de weg weer omlaag, steil met veel haarspeldbochten. Snelheid zat er niet, wat maakte dat de route, samen met de vele stops die we maakten, uiteindelijk de hele dag duurde. Ons eindpunt vandaag was Sibiu. Een stadje met een prachtige oude stadskern, kerken met mozaïeken daken, grote stadspleinen en gezellige terrasjes. Na wat te hebben rondgelopen, streken we neer op een van de terrasjes voor een welverdiend drankje (biertje en piña colada uit een echte ananas!) en hapje en keken we naar de mensen voorbij liepen en ging de zon onder achter de kerktoren.

Dag 3 in Roemenië was weer een bekende route: de Transalpina. Nog zo'n prachtige weg in het begin langs oude dorpjes waar paard en wagen meer regel dan uitzondering zijn en mensen achter hun kraampje zitten en fruit en honing verkopen. De route was een stuk rustiger dan die van gisteren waardoor we echt heerlijk konden rijden. Het bleef maar omhoog gaan en omhoog gaan. We stopten voor de lunch bij een marktje waar een restaurantje bij zat. Hier hadden ze de Roemeense versie van 0.0%Radler heerlijk koud. Want het was behoorlijk warm. Ook hier aten we weer de mititei. Na de lunch reden we verder en kwamen we weer boven de boomgrens uit. De wind trok aan en het koelde behoorlijk af. Bovenop de top reden we een stukje van de weg af en zetten we onze motoren op een grassige heuvel neer. Ook hier weer schaapjes met hun herder. We namen wat mooie foto's en reden weer terug de weg op. Hierna was het, net als de vorige dag, een lange slingerweg omlaag. We eindigden onze dag in industriestad Drobeta Turnu Severin om de volgende dag de grens met Servië over te gaan. Maar liep dat even anders...






 

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

7 Reacties

  1. Trijntje:
    27 augustus 2021
    Hallo Ilona en Bert,
    Wat fijn dat jullie weer op reis zijn.
    Het is weer genieten, om jullie reisverslag weer te kunnen lezen.
    Wat een spannend begin van de reis, gelukkig dat het vliegtuig vertraging had. Dan met de motor onderweg, spannend hoor met die beren. Ook wel angstig. Geniet er van en doe voorzichtig. 😘 😘 We kijken uit naar het volgende verhaal.. Liefs van ons, Wim en Trijntje.
  2. Warna:
    27 augustus 2021
    Ooh, Wat weer heerlijk om de vakantieverhalen weer te lezen.
    Gelukkig dat het goed is afgelopen met de beren.
    We zien weer uit naar jullie volgende reisverslag.
    Doe voorzichtig. Liefs Geert en Warna.
  3. Jantje:
    27 augustus 2021
    Weer een prachtig verhaal, heel mooi beschreven.
    Voorzichtig aan doen met het vervolg van jullie mooie reis.
    Heel veel plezier😘
  4. Jaap Schram:
    27 augustus 2021
    Wat een mooie aanvulling op die prachtige foto's. Heb genoten van het eerste verslag. Groetjes en nog heel veel plezier.
  5. H&H:
    28 augustus 2021
    Fijn dat jullie weer op reis zijn!
    Mooi om jullie belevenissen te lezen. Benieuwd wat het volgende avontuur is, zoals je je laatste zin beschrijft………..
    Heel veel plezier daar op de motor.

    Gr. Hindrik en Heleen
  6. Mariska Savelkoel:
    28 augustus 2021
    Wat leuk om weer te lezen. Veel beleefd in een paar dagen. Geniet van jullie tour door Roemenië en uiteraard doe voorzichtig!
    Groetjes Mariska
  7. Diny Ruiter:
    1 september 2021
    Veel plezier .
    Mooi dat we mee kunnen genieten.
    Geniet er van en veilig thuis