Baños

8 oktober 2015 - Baños, Ecuador

Ondertussen ben ik een kleine week in Baños geweest en is het weer tijd voor een update. Baños is een klein dorpje in een vallei omringd door groen begroeide bergen met hier en daar een waterval. Aan de rand van het dorp stroomt een rivier door een canyon. 

De ochtend dat ik vanuit Quito naar Baños zou vroeg ik naar de vertrektijd van de bus. Toevallig ving een andere meid, Caroline, dit op die ook naar Baños wilde. Samen we hebben we een taxi genomen naar het busstation en daarna een 4 uur durende bus. Het klikte wel, dus sinds die tijd trokken we samen op. 
We waren pas later in de middag aangekomen en na ingecheckt te hebben in het hostel hebben we het stadje verkend en wat info gehaald over diverse tours. Verder was het relaxen en socializen in het hostel, die een gezellige bar heeft met een megaselectie aan films en een pooltafel. Voor iedereen wat wils. 

De volgende dag werd ik wakker van de regen. De eerste keer sinds ik in Ecuador ben. En dat terwijl de voorspellingen voor overal waar ik heen zou gaan zwaar belabberd waren. Het beste wat we met dit weer konden doen was naar de hotsprings gaan. Met een groep van 8 mensen van het hostel zijn we naar de warmwaterbaden gegaan. Omdat het weekend was, barstten de baden bijna uit zijn voegen van alle Ecuadorianen die erin zaten. Het water wordt verwarmd door de vulkaan erachter. Echt schoon was het niet, dus we waren er al snel klaar mee.  

's Middags klaarde het wat op en om 16:00 uur zijn Caroline en ik in de bus gesprongen naar Casa del Arbol. Hier staat bovenop een berg een boomhut (vandaar de naam) met daaraan twee schommels boven een behoorlijke afgrond. Voor $1 konden we erop. Ik heb al aardig wat dingen gedaan, maar dit was waarschijnlijk het engste ooit. Ik had in ieder geval de eerste paar keer heen en weer mijn ogen dicht en mijn vingers waren wit van het vastknijpen van het touw. Desondanks leverde het wel een heel gaaf plaatje op. Toen ik niet meer als een rietje stond te beven, was daar een mooie zonsondergang waarbij de zon langzaam achter de bergen verdween. 
Baños is echt een toeristisch stadje. Voor zowel reizigers als de Ecuadorianen zelf. Vooral in het weekend. En ze zijn gek op muziek en karaoke en knipperende neonverlichting. Waarom dat niet combineren met een truck die je vanaf de berg weer omlaag brengt? Gelukkig zaten wij in een normale bus, maar voor ons reed zo'n truck vol nonnen haha. 
Die avond was het gezellig en de Mojito's niet duur. 

De volgende dag gingen we raften op de Pastaza rivier. Het was even bijkomen, maar om 09:00 uur stonden we bij de tour agency. Daar kregen we een wetsuit en schoenen en werden we naar het afvaartpunt gereden. Het had de hele nacht geregend en dat deed het nog toen we begonnen. Voor mijn gevoel had de regen ook bijgedragen aan de wilde stroom van de rivier. Het was een behoorlijk brede rivier en het water woest als een zee. De gids zette me voorin, waardoor alles nog extremer leek, omdat de punt van de raft als eerste in een gat duikt of tegen een golf opspringt. Ben er nog een keer uitgevallen toen de gids de raft ineens omdraaide. Maar zat er gelukkig snel genoeg weer in. Dit was weer een hele andere ervaring dan mijn vorige raftervaringen. Bij het eindpunt konden we ons omkleden in het busje en daarna na een restaurantje voor een stuk vis met rijst en aardappelen (uiteraard). 

Maandag hebben we met z'n tweeën een mountainbike gehuurd om een prachtige route te fietsen. La ruta de las cascadas. Deze weg is bijna alleen maar downhill en loopt langs verschillende watervallen. De omgeving is wederom een landschap van groen begroeide bergen en rechts van de weg, 100 meter ofzo lager, stroomde de rivier langs rotsen. Wederom echt heel mooi! De laatste stop op deze route was el Pailón del Diablo. 
Hier en daar stond een huisje en een eetstalletje. De Ecuadorianen hebben een goede ondernemersgeest. Een vrouwtje met een eestalletje had met een pion en wat lint een 'free bike parking' gemaakt. In half Engels half Spaans vertelde ze ons dat zij wel een oogje in het zeil zou houden, waar we heen moesten en dat we daarna misschien bij haar konden komen eten. 

We liepen een pad af en kwamen nog meer stalletjes tegen. De meeste met souvenirs. Ook stond er een vrouw die verse jus en wortelsap maakte waar je bij stond. Eindelijk drinken zonder suiker! Wat was dat lekker! Daarna gingen we het pad verder af door het bos. We kwamen bij een hutje waar we $1,50 moesten betalen. Daarmee onderhouden ze het park. En dat was te zien. Zag er supernetjes uit. We wilden een soort hangbrug op, maar nee er was een volgorde waarin dingen moesten gebeuren. Eerst moesten we naar de waterval lopen en als we terug kwamen, kregen we een kaartje voor de brug. De waterval was heel mooi en er waren verschillende plateaus van waar je naar beneden kon kijken. Ook kon je achter de waterval komen. Maar daarvoor moest je bijna een slangenmens zijn om door de halve tunnel te kruipen. Toch gedaan en met een regenponcho op en schoenen uit achter de waterval gaan staan. Very nice en heel nat haha. Daarna kropen we weer terug en mochten we op de hangbrug. 

Het was lang voorbij lunchtijd toen we bij onze fietsen terug kwamen. De vrouw van het eetstalletje had goed opgepast en daarom bestelden we daar maar een paar empanadas. Die werden vers gemaakt en waren heerlijk! Een empenada is een soort olieboldeeg gevuld met wat je maar wilt. We hadden een kip/kaas, een groente en een banaan met chocolade empanada. Zooo lekker en dat voor een schijntje. 
We moesten weer terug zien te komen naar Baños met onze fietsen, maar dat bleek een eitje. Er stonden genoeg mannetjes die hun truck ter beschikking stelden voor $2. Toen er 8 mensen en hun fietsen waren, klommen we achterin op een houten bankje met de rug tegen het zeil aan. Wat een geinig ritje terug. Langs de weg staat ineens in de middle of nowhere een betonnen aftands gebouw waar op geverfd staat: nightclub. Durf te wedden dat het in het weekend daar hartstikke druk is ook. Of er is een stuk weg de afgrond ingekiept waardoor men de berg wat verder uit heeft moeten hollen, maar nog niet aan asfalteren is toegekomen. En dat geeft ook helemaal niets. Ik vind het heerlijk! 

We hadden onze tijd in Baños al verlengd en gingen dat nog met een extra dag doen. Dit keer was het ziplinen wat op het programma stond. Zo makkelijk om alles te regelen. Je gaat naar de tour agency en zegt dat je dat wilt doen. Er wordt een telefoontje gepleegd en 10 minuten later staat er een auto voor de deur die ons daar heen bracht. Ziplinen was fantastisch! Er waren 6 verschillende lijnen van in totaal 2 km lengte. De eerste is om even te wennen, maar daarna gaat het los. Ver boven de canyon zweefden we aan een katrol naar beneden. Dit kon ook in de superman pose waarbij je benen ook worden opgehangen en je het gevoel hebt dat je vliegt. Met de handen vrij kon ik hier een mooi filmpje van maken. Al zoefend door de canyon en boven de rivier. Awesome! 
Na deze vluchten stapten we weer in de auto die ons terug bracht naar het centrum van Baños. En dat voor $20. Ik vraag me hier regelmatig af hoe ze rond kunnen komen, maar kennelijk zit dat wel goed in de toeristensector. 

Ik hoop voor het land dat ze meer en meer toeristen gaan trekken, zodat ze niet meer van de olie die uit de jungle wordt gehaald hoeven te leven. Gelukkig is dat ook hun doel, maar hoe lang dat nog duurt..? Ecuador wordt nog wat onderschat als toeristenbestemming. Veel andere backpackers die ik heb gesproken hadden Ecuador als doorgang naar Colombia bedacht, maar blijven veel langer hangen dan verwacht of als tijd een rol speelt balen dat ze door moeten. Misschien had ik het ook wel met Peru of Bolivia kunnen combineren, maar ben vooralsnog blij dat ik dat niet heb gedaan. Moet ik maar weer een keertje terugkomen ;-) Oh, en nu heb ik ook de tijd om naar de Galapagos eilanden te gaan, want ik heb een vliegticket geboekt voor aanstaande zondag! 
Maar eerst op naar Riobamba. 

Tot de volgende keer!